ΕΥΓΕΝΙΑ (ΤΖΕΝΗ) ΒΑΜΒΑΚΑ ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ Β΄ΠΕΙΡΑΙΑ ΥΠΕΥΘΥΝΗ ΕΙΔΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΣΥΡΙΖΑ

ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΕΣ ΣΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ

Ευγενία (Τζένη) Βαμβακά: Διάλυση του συστήματος Δημόσιας Εκπαίδευσης

Ολόκληρο το σχέδιο «Αθηνά» δεν βασίστηκε σε επιστημονικές μελέτες και σε μια αναπτυξιακή πολιτική της χώρας στην τριτοβάθμια εκπαίδευση απλά την κατακερματίζει.

Μέσω του σχεδίου καταργείται το τμήμα της Προσχολικής Αγωγής στα Τ.Ε.Ι. Αθήνας, το οποίο οι σπουδές του όπως και αυτές των άλλων τμημάτων που υπάρχουν στα Τ.Ε.Ι. Ηπείρου και Θεσσαλονίκης καλύπτουν την αγωγή βρεφών και μικρών παιδιών πριν την εισαγωγή τους στο νηπιαγωγείο. Δηλαδή σε ένα τομέα πολύ εξειδικευμένο και απαιτητικό για την ποιοτική παροχή υπηρεσιών σε μικρά παιδιά και τις οικογένειές τους στους βρεφονηπιακούς και παιδικούς σταθμούς της χώρας.

Είναι τόσο προφανές ότι η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών γίνεται με καθαρά δημοσιονομικά κριτήρια και στόχο έχει τη μισθολογική καθήλωση, όσο το δυνατόν περισσότερων εκπαιδευτικών, αλλά και τις απολύσεις, και όχι την αναβάθμιση της ποιότητας της εκπαίδευσης.

Η υπό σύσταση Αρχή Αξιολόγησης σκοπό έχει να εξασφαλίσει τη μείωση του αριθμού των εκπαιδευτικών, σε συνδυασμό με την αλλαγή των περιοχών μετάθεσης, την αύξηση του ωραρίου των εκπαιδευτικών, τη σαρωτική μείωση του αριθμού των αναπληρωτών, τις καταργήσεις και συγχωνεύσεις σχολικών μονάδων, το νέο Λύκειο.

Η συγκυβέρνηση ψάχνει θύματα, όχι ποιότητα, αναζητά απολύσεις και εγκαταλελειμμένους νέους ανθρώπους. Δεν επιθυμεί ποιότητα στην Παιδεία.  Δεν επιθυμεί καν να υπάρχει Δημόσια Παιδεία.

Η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για την εκπαίδευση  έχει δύο διακριτούς στόχους : Δημόσια, δωρεάν, δημοκρατική, μαζική εκπαίδευση, από τη μια μεριά, και ποιοτικά αναβαθμισμένη, υψηλού επιπέδου εκπαίδευση, από την άλλη. 

Τα νεοφιλελεύθερα διλήμματα «ποιοτική εκπαίδευση για λίγους ή μαζική εκπαίδευση χαμηλού επιπέδου», «αριστεία ή δημοκρατία», στηρίζονται σε μια υπαρκτή σήμερα κατάσταση, αλλά, σε τελευταία ανάλυση, είναι προσχηματικά, αναπαράγοντας διαχρονικά επιχειρήματα των συντηρητικών κοινωνικών δυνάμεων. Για την Αριστερά, η απόλαυση του αγαθού της Παιδείας από όλους και όλες ανεξαιρέτως αποτελούσε πάντα όπλο κοινωνικής και προσωπικής χειραφέτησης και μέσο εμβάθυνσης της δημοκρατίας. Σήμερα, ίσως περισσότερο από πότε, η γνώση και η κριτική της είναι δύναμη, όχι μόνο για την κατανόηση, αλλά και για  την αλλαγή της κοινωνίας. Αυτή η δύναμη οφείλει να βρίσκεται στα χέρια των πολλών.

ΘΕΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΙΔΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

Το άρθρο 21, παρ. 6 του Συντάγματος ορίζει ότι «τα άτομα με αναπηρίες έχουν δικαίωμα να απολαμβάνουν μέτρων που εξασφαλίζουν την αυτονομία, την επαγγελματική ένταξη και τη συμμετοχή τους στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή της χώρας».

Με τη Σύμβαση του ΟΗΕ για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρίες (ν.4074/2012, άρθρο 24) το Κράτος δεσμεύεται και υποχρεώνεται, αναγνωρίζοντας το δικαίωμα στην εκπαίδευση των ατόμων με αναπηρία και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες και με σκοπό την άσκηση του δικαιώματος αυτού να λαμβάνει όλα τα απαιτούμενα μέτρα που αποσκοπούν στην ευθυγράμμιση των νόμων και των πρακτικών τους που διασφαλίζουν μεταξύ άλλων ότι:

Α) τα παιδιά με αναπηρίες και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες δεν αποκλείονται από τη δωρεάν και υποχρεωτική πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση βάσει αναπηρίας και μπορούν να έχουν ενιαία ποιοτική και ελεύθερη πρόσβαση σ’ αυτήν σε ίση βάση με τους άλλους,

Β) τα παιδιά με αναπηρίες και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες λαμβάνουν μέσα στο γενικό εκπαιδευτικό σύστημα την απαιτούμενη υποστήριξη προκειμένου να διευκολυνθεί η αποτελεσματική εκπαίδευσή τους,

Γ) στα παιδιά με αναπηρίες και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες παρέχεται εύλογη προσαρμογή στις ατομικές ειδικές ανάγκες και αποτελεσματικά εξατομικευμένα μέτρα υποστήριξης

 Όταν ένας μαθητής χρήζει ειδικής εκπαίδευσης, είναι μαθητής με ιδιαιτερότητες.  Δεν χρειάζεται η αναφορά στον όρο «παθήσεις» που μπορεί να είναι δόκιμος στην ιατρική αλλά σε καμία περίπτωση στην εκπαίδευση. Βασική προϋπόθεση είναι η μετατροπή των σχολείων σε χώρους, έτοιμους και πρόθυμους να υποδεχτούν τους μαθητές. Τα σχολείο και οι δομές που πρέπει να έχει, για τους μαθητές με αναπηρίες και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες είναι ένα σχολείο για όλους.

Τα  παιδιά με ‘’αναπηρία’’ και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες δεν θα απομονώνονται χιλιόμετρα μακριά από το σπίτι τους αλλά σε ένα σχολικό περιβάλλον που τα βοηθάει να ενταχθούν στο κοινωνικό σύνολο της εκπαιδευτικής κοινότητας. Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε  ότι η αναπηρία είναι επέκταση της ανθρώπινης φύσης μας και μπορεί σε ορισμένες περιπτώσεις, να καταστεί ανατρέψιμη . Είναι υποχρέωση του Κράτους η διασφάλιση της εκπαίδευσης σε όλους τους πολίτες με αναπηρία και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες.

- Η ειδική εκπαίδευση αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της γενικής εκπαίδευσης. Οι ειδικές νομοθετικές παρεμβάσεις όπου και όταν απαιτούνται, θα πρέπει να είναι μέρος της γενικότερης νομοθετικής παρέμβασης, να εναρμονίζεται με τους γενικούς και ειδικούς στόχους, να συνυφαίνεται με την γενική εκπαιδευτική διαδικασία και κατά κανόνα να υλοποιούνται στους χώρους, τα πλαίσια και τα προγράμματα της γενικής εκπαίδευσης.

- Η διακηρυγμένη αρχή «ένα σχολείο για όλους» αναφέρεται στο σχολείο της γειτονιάς, στο οποίο εγγράφονται όλα τα παιδιά ανεξαρτήτως δυσκολιών και το οποίο υποστηρίζεται, στελεχώνεται, εξοπλίζεται και διαμορφώνεται έτσι ώστε να υλοποιείται με συνέπεια, σταθερότητα και διάρκεια ο στόχος της ένταξης και συμπερίληψης.

- Την ευθύνη για την εκπαίδευση κάθε μαθητή έχει το σχολείο στο οποίο εγγράφεται. Το σχολείο διατηρεί την αυτοτέλεια και αυτονομία ως προς τις αποφάσεις για τα εκπαιδευτικά προγράμματα. Οι όποιες υποστηρικτικές υπηρεσίες εφόσον αυτές αναφέρονται σε αμιγώς εκπαιδευτικά θέματα έχουν συμβουλευτικό και γνωμοδοτικό χαρακτήρα. Η εγγραφή ή μετεγγραφή σε ειδικό πλαίσιο, όπου και όταν απαιτείται γίνεται με την σύμφωνη γνώμη του γονέα ή του νόμιμου κηδεμόνα του παιδιού.

- Τα δικαιολογητικά, υποστηρικτικά και υποβοηθητικά μέτρα για τα άτομα με αναπηρία και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες έχουν εφαρμογή σε κάθε οργανωμένη εκπαιδευτική διαδικασία καθ΄ όλη τη διάρκεια της ζωής των δηλαδή στην προσχολική, σχολική και ακαδημαϊκή ζωή καθώς και σε κάθε μορφή δια βίου εκπαίδευση και κατάρτιση.

- To εύρος, η ποικιλία η διεπιστημονικότητα και μερικές φορές το μέγεθος και η ένταση των ειδικών εκπαιδευτικών αναγκών και των εμποδίων λόγω αναπηρίας επιβάλλουν την διεπιστημονική, πολύπλευρη εκπαιδευτική αντιμετώπιση.

- Η συμμετοχή όλων των κλάδων είναι ισότιμη και η προσέγγιση έχει κυρίως εκπαιδευτικό χαρακτήρα και όχι ιατρικό.

- Ενιαία και ισότιμη μισθολογική, διοικητική εξέλιξη όλων των εργαζομένων στην ίδια σχολική μονάδα χωρίς διακρίσεις και με βάση τα τυπικά και ουσιαστικά προσόντα. Η νομοθεσία διευκολύνει την ενιαία συνδικαλιστική έκφραση και υπηρεσιακή κρίση όλων των εργαζομένων στην ίδια σχολική μονάδα .

- Η ειδική εκπαίδευση παρέχεται αποκλειστικά και μόνον από δημόσια σχολεία δωρεάν και έχει υποχρεωτικό χαρακτήρα. Η πολιτεία δεσμεύεται ότι η ειδική εκπαίδευση δεν μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο εμπορευματοποίησης πολύ δε μάλλον κερδοσκοπίας.

- Η χρηματοδότηση της ειδικής εκπαίδευσης γίνεται από τον κρατικό προϋπολογισμό. Τα ευρωπαϊκά προγράμματα και κονδύλια δεν υποκαθιστούν την κρατική υποχρέωση για χρηματοδότηση αλλά λειτουργούν ενισχυτικά με την εφαρμογή καινοτόμων δράσεων. Χαρακτηρίζονται δε από διαφάνεια και αποτελεσματικότητα.

- Η αρχή «από το γενικό στο ειδικό», βασική προϋπόθεση για την θεραπεία κάθε επιστήμης, θα πρέπει να ισχύει και για την παιδαγωγική προετοιμασία όλων των εργαζομένων στο χώρο της ειδικής εκπαίδευσης. Σημείο αναφοράς αποτελεί το γενικό σχολείο. Οι εργαζόμενοι σε ειδικά πλαίσια καθώς και συμβουλευτικές υπηρεσίες θα πρέπει να διευκολύνονται ώστε ύστερα από ένα ορισμένο χρονικό διάστημα ώστε  να επανέρχονται και να υπηρετούν στο γενικό σχολείο.

 - Σε έναν χώρο που στηρίζει και στηρίζεται στην ισονομία, και αποδέχεται την ισοτιμία των ανθρώπων, δεν μπορεί παρά όλοι να έχουν ίσα δικαιώματα. Στόχος μας η υιοθέτηση και εφαρμογή των μέτρων εκείνων που θα εξασφαλίσουν στα παιδιά με αναπηρίες και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες πραγματική πρόσβαση στα εφόδια της εκπαίδευσης.

Ο στόχος του ΣΥΡΙΖΑ για την Ειδική Εκπαίδευση.

-  Το σχολείο που θέλουμε για την ειδική εκπαίδευση σε όλες τις βαθμίδες της (προσχολική, α/βάθμια, β/βάθμια, γ/βάθμια) πρέπει να είναι ανθρωποκεντρικό, για τους μαθητές, τους εκπαιδευτικούς σε συνεργασία με γονείς και υπηρεσίες υποστήριξης.

Για την ουσιαστική αλλά και λειτουργική υποστήριξη των παραπάνω στόχων απαιτούνται:

- Έγκαιρη Παρέμβαση στην προσχολική ηλικία. Σε πολλές Ευρωπαϊκές χώρες τα περισσότερα προγράμματα έγκαιρης παρέμβασης εντάσσονται, κατά το μεγαλύτερο μέρος τους, στο εκπαιδευτικό πλαίσιο και αποτελούν την αρχή της προετοιμασίας του παιδιού για τη μετάβασή του στο δημοτικό σχολείο της γενικής εκπαίδευσης. Λειτουργεί δηλ. ως  εναλλακτική πολιτική μείωσης της σχολικής αποτυχίας και της μεταφοράς των παιδιών σε ειδικές τάξεις και ειδικά σχολεία.

- Πολιτικές και Πρακτικές Συμπερίληψης και Συνεκπαίδευσης με στόχο την ένταξη στο γενικό σχολείο με  θεσμοθέτηση και υλοποίηση της εξειδικευμένης εκπαιδευτικής υποστήριξης για την ένταξη των μαθητών με αναπηρία και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες στα γενικά σχολεία.

-Παράλληλη στήριξη ακόμη και σε σχολεία με τμήματα ένταξης. Αυτό σημαίνει την εξασφάλιση του αναγκαίου και κατάλληλα επιμορφωμένου προσωπικού για τη συνεκπαίδευση-παράλληλη στήριξη των μαθητών.

-Εκπαιδευτικοί και Ειδικοί Εκπαιδευτικοί με ισότιμη μισθολογική, διοικητική εξέλιξη όλων των εργαζομένων στην ίδια σχολική μονάδα χωρίς διακρίσεις και με βάση τα τυπικά και ουσιαστικά προσόντα.

Ενίσχυση και βελτίωση της επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών. Και φυσικά : Αύξηση της χρηματοδότησης της Ειδικής Εκπαίδευσης μέσα από τον Κρατικό Προϋπολογισμό για την Εκπαίδευση.

Αύξηση χρηματοδότησης της Ειδικής Εκπαίδευσης μέσα από τον Κρατικό Προϋπολογισμό για την Εκπαίδευση.

Στοχεύουμε στον εκσυγχρονισμό και την ενίσχυση της εκπαίδευσης των μαθητών με αναπηρία και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, την αναδιάρθρωση του ρόλου των ειδικών σχολείων και των τμημάτων ένταξης και παράλληλης στήριξης με τη χρήση υπάρχοντος προσβάσιμου εκπαιδευτικού υλικού σε ψηφιακή μορφή, ώστε η εκπαίδευση να ανταποκρίνεται στις ανάγκες όλων των μαθητών χωρίς διακρίσεις.

Πρόγραμμα μέτρων εξατομικευμένης υποστήριξης μαθητών με αναπηρίες και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες για τη μεγιστοποίηση της ακαδημαϊκής και κοινωνικής τους ανάπτυξης και ένταξης με τη χρήση Νέων Τεχνολογιών και Ψηφιακού Εκπαιδευτικού Υλικού.

Δεν είναι υπόσχεση. Είναι ευθύνη μας

Η αντιπροσωπεία του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. αποτελούμενη από τους Βουλευτές Α΄ Πειραιά & Νησιών Θοδωρή Δρίτσα, Β΄ Πειραιά Τζένη Βαμβακά, Κυκλάδων Νίκο Συρμαλένιο, στη συνάντησή της με τους απεργούς ναυτεργάτες στις  1/2/2013 δήλωσε τη συμπαράσταση του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. στις αγωνιστικές τους κινητοποιήσεις. Ταυτόχρονα, τόνισε το δίκαιο των αιτημάτων τους, καθώς με το σχέδιο νόμου, χιλιάδες ναυτεργάτες θα οδηγηθούν εκτός πλοίων με την κατάργηση της υποχρεωτικής δεκάμηνης στελέχωσης, ενώ τα κατώτερα πληρώματα στα ποντοπόρα πλοία, θα αμείβονται πλέον με αποδοχές αντίστοιχες των ναυτικών, που προέρχονται από τριτοκοσμικές χώρες με τον κίνδυνο αυτό το καθεστώς να επεκταθεί στο μέλλον στους αξιωματικούς και στην επιβατηγό ναυτιλία. Όλη αυτή η μεθόδευση από πλευράς Υπουργείου, έρχεται να προσθέσει νέους ανέργους σε μια περίοδο που η ανεργία στους ναυτεργάτες είναι ιδιαίτερα οξυμένη και οδηγεί μεταξύ άλλων, στην απώλεια εσόδων για το ΝΑΤ από την απώλεια εισφορών γεγονός που θα έχει επιπτώσεις στο ύψος των κύριων και επικουρικών συντάξεων.

Επίσης, τονίστηκε, ότι ο αγώνας των ναυτεργατών αφορά ιδιαίτερα και στους νησιώτες, για τους οποίους ο περιορισμός του χρόνου υποχρεωτικής δρομολόγησης των πλοίων,  θα οδηγήσει στη μείωση των ακτοπλοϊκών συνδέσεων των νησιών κατά τους χειμερινούς μήνες και συνεπώς στην περαιτέρω απομόνωσή τους.

Η πολιτική της εσωτερικής υποτίμησης με τη μείωση των αποδοχών των εργαζομένων και την απώλεια χιλιάδων θέσεων εργασίας, είναι όχι μόνο αναποτελεσματική και αρνητική για τους εργαζόμενους, αλλά οδηγεί σε νέα αδιέξοδα το σύνολο της οικονομίας. Στην περίπτωση της ακτοπλοΐας, η στοχοποίηση των εργαζομένων, το μόνο που κάνει είναι να αναδεικνύει, ότι το υφιστάμενο σύστημα είναι μη βιώσιμο και σύντομα θα οδηγήσει στην απαίτηση από τις εταιρίες για νέες απολύσεις και μειώσεις αποδοχών, καθώς και υποβάθμιση των ακτοπλοϊκών συνδέσεων. Γι’ αυτό, ο αγώνας των ναυτεργατών για να μην περάσουν αυτά τα εξοντωτικά μέτρα, είναι υπόθεση όλης της κοινωνίας, που πλήττεται από την αδιέξοδη κυβερνητική πολιτική.

Η Ευγενία (Τζένη) Βαμβακά από το 2012 μέχρι το 2014 έκανε συχνές επισκέψεις σε ΚΕΔΔΥ, Ειδικά σχολεία, ΕΕΕΕΚ, ΚΕΠΑ Πειραιά – Νίκαιας και στις κεντρικές Διοικήσεις του ΟΑΕΕ για να συζητήσει και να ενημερωθεί για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν όλες αυτές οι δομές με τις διαθεσιμότητες, απολύσεις και την υποστελέχωση, με συνέπειες καθυστέρησης, εξυπηρέτησης των αναγκών ευάλωτων, κοινωνικών στρωμάτων.

Τι αλλάζει στις συντάξεις από την Πρωτοχρονιά 2015 με την Μνημονιακή πολιτική της συγκυβέρνησης. Τι φέρνει λοιπόν για τους ασφαλισμένους η πλήρης εφαρμογή του νόμου Λοβέρδου - Κουτρουμάνη

 Ο νέος τρόπος υπολογισμού της κύριας σύνταξης, η οποία διαχωρίζεται πλέον σε βασική και αναλογική, αποτελεί τη σημαντικότερη αλλαγή στο ασφαλιστικό σύστημα που φέρνει το 2015. Επίσης έρχονται μειώσεις σε επικουρικές συντάξεις και εφάπαξ βοηθήματα εξαιτίας της ευρύτερης εφαρμογής της «ρήτρας μηδενικού ελλείμματος», ενώ αλλαγές προβλέπονται και σε όρια ηλικίας συγκεκριμένων κατηγοριών ασφαλισμένων, όπως οι ένστολοι, οι εργαζόμενοι σε βαρέα και ανθυγιεινά και οι ασφαλισμένες στο ΙΚΑ με τουλάχιστον 10.000 ημέρες εργασίας.

Ρήτρα μηδενικού ελλείμματος στα επικουρικά ταμεία. Τη νέα χρονιά η ρήτρα θα εφαρμοστεί σε όλα τα Ταμεία. Σύμφωνα με τη νομοθεσία, ανά τρίμηνο θα πραγματοποιούνται μελέτες για τη βιωσιμότητα των φορέων επικουρικής ασφάλισης και αναλόγως θα προσαρμόζονται οι παροχές. Επιπλέον σε όλα τα επικουρικά ταμεία δημιουργούνται «ατομικοί λογαριασμοί» ώστε οι συντάξεις να αντιστοιχούν απολύτως στις εισφορές που έχει καταβάλει ο ασφαλισμένος κατά τη διάρκεια του εργασιακού του βίου.

Αλλαγές στον υπολογισμό των εφάπαξ βοηθημάτων. Για τον υπολογισμό του καταβαλλόμενου ποσού θα λαμβάνονται υπόψη μια σειρά δεδομένα, μεταξύ των οποίων είναι και η οικονομική κατάσταση του ασφαλιστικού φορέα.

Μετοχικά ταμεία. Εφαρμόζεται η ρήτρα μηδενικού ελλείμματος και στα μετοχικά ταμεία. Αυτό ενδέχεται να προκαλέσει νέες παρεμβάσεις - μειώσεις όπου διαπιστώνονται ελλείμματα.

Όρια ηλικίας βαρέων ανθυγιεινών ΙΚΑ. Αύξηση του ορίου ηλικίας των ασφαλισμένων στο ΙΚΑ με 10.500 ημέρες ασφάλισης, εκ των οποίων οι 7.500 ημέρες πραγματοποιήθηκαν στα βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα. Οσοι ασφαλισμένοι θεμελιώσουν δικαίωμα τη νέα χρονιά δικαιούνται πλήρη σύνταξη στα 62 και μειωμένη στα 60. Σημειώνεται ότι για τα 10.500 μπορούν να χρησιμοποιηθούν και πλασματικοί χρόνοι. Ωστόσο τα 7.500 βαρέα ένσημα θα πρέπει να είναι πραγματικά και όχι προϊόν εξαγοράς.

Όρια ηλικίας γυναικών ΙΚΑ. Αύξηση του ορίου ηλικίας των γυναικών στο ΙΚΑ που έχουν 10.000 ημέρες ασφάλισης. Από το 2011 ξεκίνησε η αύξηση τόσο των ημερών ασφάλισης όσο και του ορίου ηλικίας. Τη νέα χρονιά απαιτούνται 12.000 ημέρες ασφάλισης και το 61ο έτος για μειωμένη σύνταξη. Να σημειωθεί ότι για τη λήψη της μειωμένης σύνταξης εξακολουθεί να ισχύει η προϋπόθεση συμπλήρωσης 100 ημερών πραγματικής ασφάλισης κατ' έτος την τελευταία πενταετία. Το όριο ηλικίας για πλήρη σύνταξη παραμένει στο 62ο έτος.

Αγρότες - ΟΓΑ. Μειώνεται κατά 4% το ποσό της βασικής σύνταξης του ΟΓΑ.

Μείωση κύριων συντάξεων σε Δημόσιο, ΔΕΚΟ - τράπεζες.

Ένστολοι. Αύξηση χρόνου ασφάλισης για συνταξιοδότηση χωρίς όριο ηλικίας. Στα 40 έτη μπορούν να προσμετρηθούν ο πραγματικός χρόνος ασφάλισης, ο πλασματικός του στρατού (όχι οι πλασματικοί χρόνοι των τέκνων ή των σπουδών), καθώς επίσης και η πλασματική πενταετία. Το ίδιο συμβαίνει και για τρίτεκνους ένστολους που χάνουν το ειδικό καθεστώς της συνταξιοδότησής τους.

Ουσιαστικά πρόκειται για την κατάργηση όλων των πρόωρων συνταξιοδοτήσεων πριν από το 62ο έτος της ηλικίας και τη δραματική αύξηση των ετών ασφάλισης, από τα 15 στα 20, προκειμένου να λάβει ο ασφαλισμένος την κατώτατη σύνταξη.

ΣΥΡΙΖΑ: Αποκατάσταση της 13^ης σύνταξης (δώρου Χριστουγέννων) για συντάξεις έως 700 ευρώ

Η κοινωνική καταστροφή που συντελείται στην Ελλάδα στην εποχή των μνημονίων και της τρόικας είναι άνευ προηγουμένου. Οι υφεσιακές πολιτικές, που υιοθετούνται απαρέγκλιτα από τις αρχές του 2010, έχουν οδηγήσει:

α) σε πραγματικά ποσοστά ανεργίας άνω του 30%, β) σε αδήλωτη εργασία, που κινείται σταθερά πάνω από το 30%, γ) σε μειώσεις μισθών 20%-50%, δ) σε μειώσεις συντάξεων που μεσοσταθμικά φτάνουν το 32% με βάση τις ακαθάριστες συντάξεις, αλλά που ξεπερνούν το 40% εάν συνυπολογίσουμε την αύξηση της φορολογίας και τις “ειδικές” και ''προσωρινές'' παρακρατήσεις των συντάξεων και ε) σε ποσοστά φτώχειας 35% στο σύνολο του πληθυσμού.

Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει δεσμευτεί ότι ως κυβέρνηση θα βάλει «φρένο» στις μειώσεις των συντάξεων, κύριων και επικουρικών, με σταδιακή αποκατάστασή των απωλειών τους τα χρόνια του μνημονίου με βάση τους ρυθμούς ανάκαμψης της οικονομίας, ξεκινώντας πρώτα απ' όλα από τους χαμηλοσυνταξιούχους.

Ως ένα πρώτο και άμεσο μέτρο αποκατάστασης των απωλειών των συντάξεων στα έτη των μνημονίων με την παρούσα πρόταση νόμου προωθούμε την επαναχορήγηση της δέκατης τρίτης σύνταξης, δηλαδή του δώρου Χριστουγέννων, στους χαμηλοσυνταξιούχους με μηνιαίες κύριες συντάξεις κάτω από τα 700 ευρώ. Η παρούσα πρόταση νόμου θα αποτελέσει μια άμεση μετεκλογική νομοθετική ρύθμιση, που θα προωθήσει η κυβέρνηση της Αριστεράς με προτεραιότητα:

την οργάνωση και λειτουργία του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης,

την χρηματοδότηση,

την βελτίωση της ποιότητας και τη διεύρυνση των κοινωνικών παροχών.

Ο ΣΥΡΙΖΑ εγγυάται τη δημιουργία ενός ισχυρού, βιώσιμου και κοινωνικά αποτελεσματικού δημόσιου συστήματος κοινωνικής ασφάλισης στη χώρα μας, το οποίο πρέπει να εξαιρεθεί από τη λειτουργία της αγοράς. Η σύνταξη, η υγεία, η ανεργία, η οικογένεια και οι ανάγκες των πιο ευάλωτων τμημάτων της κοινωνίας δεν μπορεί να αποτελούν αντικείμενα εμπορευματοποίησης ούτε πεδίο μιας διευρυνόμενης κερδοσκοπικής λογικής.

Η απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων στα χρόνια του Μνημονίων.

Οι μνημονιακές κυβερνήσεις επέφεραν βαρύτατα πλήγματα στους μισθούς, στις εργασιακές σχέσεις και στα εργασιακά δικαιώματα.

Άλλαξαν τον τρόπο καθορισμού του κατώτερου μισθού, που ισχύει στην Ελλάδα για 8 δεκαετίες, για να εφαρμόσουν ευκολότερα την μνημονιακή δέσμευσή τους για κατώτερο μισθό επίπεδου Ρουμανίας και Βουλγαρίας.

Μετέτρεψαν το ωράριο εργασίας σε λάστιχο, καταπατώντας το 8ωρο και το 5μερο και καταργώντας την Κυριακάτικη αργία στο εμπόριο, διαλύοντας την προσωπική, οικογενειακή και κοινωνική ζωή των εργαζομένων.

Κατήργησαν τον Οργανισμού Εργατικής Κατοικίας και τον Οργανισμό Εργατικής Εστίας,δύο Οργανισμούς κοινωνικής πολιτικής.

Αποδυνάμωσαν τις επιθεωρήσεις εργασίας και τα ελεγκτικά κέντρα του ΙΚΑ ανεβάζοντας στα ύψη την μαύρη, αδήλωτη και ανασφάλιστη εργασία.

Διευκόλυναν την ενοικίαση εργαζομένων στον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, εφόσον αφενός, επέκτειναν το χρόνο διάρκειάς της από 18 σε 36 μήνες και αφετέρου, κατήργησαν την υποχρέωση επίκλησης έκτακτων, πρόσκαιρων ή απρόβλεπτων αναγκών για την νομιμότητα σύναψης της οικείας σύμβασης εργασίας.

ΣΥΡΙΖΑ: Εργασιακές σχέσεις

Η διαμόρφωση περιβάλλοντος δημοκρατίας και εγγυημένων εργασιακών δικαιωμάτων στους χώρους εργασίας καθώς και η αποκατάσταση και αναβάθμιση της εργατικής νομοθεσίας και των κοινωνικών πολιτικών αποτελούν βασικές προγραμματικές προτεραιότητες του ΣΥΡΙΖΑ στα πλαίσια του σχεδίου του για παραγωγική - αναπτυξιακή ανασυγκρότηση της χώρας.

Η πλήρης, σταθερή, ρυθμισμένη, ποιοτική, αξιοπρεπώς αμειβόμενη και ασφαλισμένη εργασία, η εργατική συμμετοχή και ο κοινωνικός έλεγχος μπορούν να συμβάλουν στην αναβάθμιση της μισθωτής εργασίας και ταυτόχρονα στην αύξηση των εσόδων του δημοσίου και του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης καθώς και στην παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας.

Η Αριστερή Κυβέρνηση θα έχει ως άμεσες προτεραιότητες να επαναφέρει τον κατώτερο μισθό στα προ των μνημονίων επίπεδα, δηλαδή στα 751 ευρώ μικτά τον μήνα. Επίσης να αποκαταστήσει τον θεσμό των συλλογικών συμβάσεων εργασίας.

Λουκέτα σε Μικρές – Μεσαίες Επιχειρήσεις

Η χρηματοδότηση των ΜμεΕ, κατά κύριο λόγο ασκήθηκε μέσω κεντρικών Ευρωπαϊκών πολιτικών, με Εθνικά προγράμματα απλής αντιγραφής αντίστοιχων άλλων χωρών, όπου όμως οι ΜμΕ λειτουργούν με άλλα δεδομένα και σε άλλο οικονομικό και κοινωνικό πλαίσιο. (Το ποσοστό αξιοποίησης ευρωπαϊκών κονδυλίων για την δημιουργία και ενίσχυση των ΜμεΕ είναι στην Ελλάδα μόλις 6% έναντι 22% στην Ε.Ε) Οι πολιτικές ενίσχυσης της επιχειρηματικότητας, των επενδύσεων ή της ρευστότητας πουεφαρμόζονται με διάφορες παραλλαγές στην υπόλοιπη Ευρώπη, για τις ελληνικές μικρομεσαίες επιχειρήσεις έχει αποδειχθεί ότι δεν επαρκούν, ακόμα κι αν εφαρμοστούν πλήρως.

Αυτό γιατί, πέρα των άλλων δεν εντάσσονται σε ένα παραγωγικό σχέδιο, σε Εθνικό ή Περιφερειακό επίπεδο. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα από τη μια, την αποσπασματική και ουσιαστικά την επιδοματική τους λειτουργία, και από την άλλη με τις δαιδαλώδεις και μη αξιοκρατικές διαδικασίες, να καταλήγουν στην «ενίσχυση» εγχώριων «επιτηδείων », ή και ξένων ολιγοπωλιακών συμφερόντων.

Οι ΜμεΕ στην Ελλάδα παίζουν πρωτεύοντα ρόλο στην απασχόληση όσο αφορά τον ιδιωτικό τομέα. Έτσι κάθε πολιτική αντιμετώπισης των προβλημάτων που παραπάνω αναφέρθηκαν, όπως και άλλων, πρέπει να στηρίζει και να ενισχύει την απασχόληση στη μικρή επιχείρηση.

ΣΥΡΙΖΑ και ΜμεΕ (Επιχειρήσεις)

Ο νέος ρόλος των μικρομεσαίων επιχειρήσεων στο αναπτυξιακό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑόχι μόνο δεν αναπαράγει το μοντέλο του παρελθόντος αλλά αντίθετα στοχεύει στην αλλαγή κοινωνικών σχέσεων, το σπάσιμο του ατομικισμού, την ενίσχυση της συλλογικότητας και της συλλογικής δράσης.  Η ένταξη των ΜμεΕ στο νέο σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης αποτελεί μια πρόκληση σε οικονομικό, κοινωνικό, πολιτικό και πολιτισμικό επίπεδο γιατί:

Η μικρομεσαία επιχείρηση αναδεικνύεται σε ουσιαστικό μηχανισμό σχετικά ταχείας ανάπτυξης θέσεων απασχόλησης.

Η μικρομεσαία επιχείρηση μπορεί να συνεισφέρει στην παραγωγή καινοτόμων ή εναλλακτικών προϊόντων τα οποία συμβάλλουν όμως παράλληλα στη διασφάλιση σημαντικών ποιοτικών παραμέτρων στη ζωής μας.

Η δυνατότητα δημιουργίας και ανάπτυξης μικρομεσαίων επιχειρήσεων αποτελεί ουσιαστική παράμετρο της τοπικής-ενδογενούς ανάπτυξης, της ενίσχυσης της κοινωνικής συνοχής και των ανθρώπινων σχέσεων.

Η πολιτική για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, στο πλαίσιο του Σχεδίου για την παραγωγική ανασυγκρότηση, δεν μπορεί παρά να αποτελεί τμήμα μιας συνολικότερης οικονομικής και βιομηχανικής πολιτικής με στόχο την παραγωγή προϊόντων και υπηρεσιών ποιότητας και υψηλής προστιθέμενης αξίας. Με ανταγωνιστικές δυνατότητες στη διεθνή αγορά. Με παράλληλη υποκατάσταση αντίστοιχων προϊόντων που σήμερα εισάγονται. (Το 75% των προϊόντων  είναι εισαγόμενα και εξ αυτών: το 80% παράγονται ή διακινούνται από 8 μεγάλους πολυεθνικούς ομίλους.)

Η προσπάθεια για δομική αναδιάρθρωση, λειτουργικό εκσυγχρονισμό και παραγωγική ανασυγκρότηση των ΜμεΕ πρέπει να κινηθεί σε δύο παράλληλους άξονες. Στον ένα άξονα αναφέρονται :

Πολιτικές, με στόχευση την εξυγίανση και ανασυγκρότηση υφιστάμενων επιχειρήσεων, με υπερχρέωση και με κυρίαρχα στοιχεία λειτουργικής και παραγωγικής υστέρησης. και στον άλλο άξονα

Πολιτικές στήριξης δυναμικών και καινοτόμων παραγωγικά επιχειρήσεων και ενθάρρυνσης για τη δημιουργία νέων, κύρια συνεργατικού χαρακτήρα, ιδιαίτερα σε κλάδους που έχουν στρατηγικό ενδιαφέρον.

Για την αποτελεσματική προώθηση της παραπάνω στρατηγικής απαιτείται η δημιουργίαβασικών οργανισμών-εργαλείων δημόσιου χαρακτήρα. Μέσω των οποίων, θα ενοποιούνται, θα συντονίζονται, θα αποτιμώνται και θα διορθώνονται δημόσιες πολιτικές στο χώρο των ΜμεΕ στα αντίστοιχα πεδία παρέμβασης.

Ανεργία – Φτώχεια σε υψηλά επίπεδα

Λόγω των καταστροφικών μνημονιακών πολιτικών που εφαρμόζονται εδώ και τέσσερα χρόνια στη χώρα, μία αριστερή κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ,  στην οποία θα δοθεί η λαϊκή εντολή, θα έχει να αντιμετωπίσει μία ανεργία ιστορικών διαστάσεων που, επιπλέον, μεταλλάσσεται ραγδαία από κυκλική σε διαρθρωτική, αφού πάνω από το 70% των ανέργων βρίσκονται σήμερα στην ανεργία για πάνω από ένα χρόνο και πάνω από 40% για πάνω από δύο χρόνια.

Το μέγεθος του προβλήματος διογκώνεται, εάν συνυπολογιστούν η απαξίωση της εργατικής δύναμης, η μετανάστευση των νέων και η αποδιάρθρωση σημαντικών θεσμών και εργαλείων δημόσιας πολιτικής, που υποθηκεύει την ενδογενή αναπτυξιακή δυνατότητα της χώρας.

Για τον ΣΥΡΙΖΑ η αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης αποτελεί πρωτίστως αδιαπραγμάτευτη ηθική επιταγή. Γι’ αυτό εκπονήσαμε ένα σχέδιο δράσης με μέτρα άμεσης ανακούφισης για τα θύματα της κρίσης. Τα μέτρα αυτά, σε συνδυασμό με την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ σε άλλους τομείς (π.χ. επαναφορά κατώτατου μισθού, αύξηση κατώτατων συντάξεων, επέκταση επιδόματος ανεργίας σε αυτοαπασχολούμενους κ.λπ.), έχουν στόχο να καταπολεμήσουν τις επιπτώσεις της ακραίας φτώχειας, ενώ παράλληλα θα συμβάλλουν στην ανάσχεση της ύφεσης και της ανεργίας. Τα μέτρα αυτά δεν υποκαθιστούν την πολιτική μας για την επαναθεμελίωση ενός ισχυρού κοινωνικού κράτους αλλά αποτελούν τα πρώτα βήματα σε αυτή την κατεύθυνση.